Pes Etme.!

Bazen gidesim geliyor bu diyardan, Kuşlar gibi uçup gidip bir dala konup her şeyden uzak'dan seyretmek istiyorum benliğimi dertsiz tasasız. Derin derin nefes alıp içime huzuru çekmek istiyorum. Ama yapamıyorsun işte seni bağlayan bir neden oluyor. Öyle bir çıkmaz sokağa girersin ki; sokaktan dışarı adım atamazsın. O çıkmaz sokaktan kurtulsan geride bıraktığın ailen "Çıkıp gitsem onlar ne yapar bensiz?" düşüncesi oluveriyor.

Öyle yoruldu ki bedenim ruhum. İçimdeki sancı anlatamayacağım kadar büyük ve derin. Desem ki ruhum hayatımdan yoruldu yeridir. Peki çaresizlik? En üst seviyede. Derler ya her şey dört duvar arasında olur, o dört duvar yaşadıklarımızı içine almış .Dili olsa o kadar şeyi anlatır ki hıçkıra hıçkıra ağlamalarımı, acılarımı. ' Neyi anlatsın.'

'Hayat o kadar zor ki' yüzü gülemeyen insanlar için. Hayatın zorluklarıyla mücadele eden insanlar da gülecek elbet ben buna inanıyorum. Çaresizlik içine girdiğim zaman aklıma daha kötüleri gelir ve şükrederim.

Yıkmaya çalıştınız, üstüme geldiniz ,kırdınız,üzdünüz, ağlattınız zorun en dibini de gördüm istediğinizi yapın; Diyecegim şu ki hayat ne kadar zor olursa olsun pes etmek yok Ebru . Sen güçlü bir kadınsın.